Met grote liefde en dankbaarheid denken we terug aan de honden die we in de achter ons liggende periode verloren hebben. Een hond verliezen is heel zwaar, maar onafwendbaar……. de loop van het leven. Naast zovele gelukkige momenten van geboorten in onze fokkerij, hoort ook af en toe een zwarte dag waarop je een van je dierbare dieren verliest. Gelukkig leven ze allen voort in de vele prachtige herinneringen, foto’s, stoffige bekers op de kast die hun succes op tentoonstellingen markeren en hun talrijke nakomelingen.
Wij hebben van ze gehouden en ze gekoesterd, we hebben met ze gelachen en gespeeld en zijn zonder uitzondering ongelooflijk trots op hen en zullen ze nooit vergeten!!!
Daarom verdienen ze hier hun eigen plekje op onze site!!
Rainbow Bridge
When an animal dies that has been especially close to someone here, that pet goes to Rainbow Bridge. There are meadows and hills for all of our special friends so they can run and play together. There is plenty of food and water and sunshine, and our friends are warm and comfortable. All the animals who had been ill and old are restored to health and vigor; those who were hurt or maimed are made whole and strong again, just as we remember them in our dreams of days and times gone by.
The animals are happy and content, except for one small thing: they miss someone very special to them; who had to be left behind.
They all run and play together, but the day comes when one suddenly stops and looks into the distance. The bright eyes are intent; the eager body quivers. Suddenly he begins to break away from the group, flying over the green grass, his legs carrying him faster and faster. YOU have been spotted, and when you and your special friend finally meet, you cling together in joyous reunion, never to be parted again. The happy kisses rain upon your face; your hands again caress the beloved head, and you look once more into the trusting eyes of your pet, so long gone from your life but never absent from your heart.
THEN YOU CROSS RAINBOW BRIDGE TOGETHER…
Mirabelle de l’Oustaou de Padel (1996-2007)
Nederlands Kampioen/Luxemburgs Kampioen
JW97, W98, CW00, CW02, CW03, BW03, CW05
Kampioen Soulor du Val d’Ares W98 (1994-2003)
Jessica de la Vie d’Or (1994-2007)
The Last Battle (author unknown)
If it should be that I grow weak,
And pain should keep me from my sleep,
Then you must do what must be done,
For this last battle cannot be won.
You will be sad, I understand;
Don’t let your grief then stay your hand.
For this day more than all the rest,
Your love for me must stand the test.
We’ve had so many happy years.
What is to come can hold no fears.
You’d not want me to suffer so;
The time has come, so let me go.
Take me where my needs they’ll tend.
And please stay with me until the end.
Hold me firm and speak to me.
Until my eyes no longer see.
I know in time that you will see.
The kindness that you did for me.
Although my tail its last has waved,
From pain and suffering I’ve been saved.
Please do not grieve – it must be you.
Who had this painful thing to do.
We’ve been so close, we two, these years.
Don’t let your heart hold back its tears.
Ribette du Pic d’Arbizon (2000-2012)
Aubisque du Val d’Ares (2001-2014)
Nederlands Kampioen/Luxemburgs Jeugd Kampioen/Luxemburgs Kampioen
Jeugd WW02, JW02, BW04,
Friponne Début de Rêve (2001-2015)
May I go? May I go now?
Do you think the time is right?
May I say good-bye to pain-filled days
and endless lonely nights?
I’ve lived my life and done my best,
an example tried to be.
So can I take that step beyond
and set my spirit free?
I didn’t want to go at first,
I fought with all my might.
But something seems to draw me now
to a warm and loving light.
I want to go. I really do.
It’s difficult to stay.
But I will try as best I can
to live just one more day,
To give you time to care for me
and share your love and fears.
I know you’re sad and so afraid,
because I see your tears.
I’ll not be far, I promise that,
and hope you’ll always know
that my spirit will be close to you,
wherever you may go.
Thank you so for loving me.
You know I love you too.
That’s why it’s hard to say good-bye
and end this life with you.
So hold me now, just one more time
and let me hear you say,
because you care so much for me,
you’ll let me go today.
Lots of tears were shed today as we laid our old
Friponne Début de Rêve to rest.
Words cannot describe how much we loved you.
RIP my dear Friponne and say hello to Soulor, Jessica, Mirabelle, Aubisque and Ribette!
Juliëtte Début de Rêve (2003-2016)
Ik weet niet wat ik moet zeggen……Juultje (Juliette Début de Rêve) heeft vanmiddag haar laatste adem uitgeblazen. Juul was een kleinere kopie van Jessi, haar moeder en onze eerste Pyreneese Herdershond. Net zoals Jessi was zij de roedelleidster van onze meute. Zij vervulde haar rol altijd heel subtiel en greep pas in als het echt nodig was. Juul was een heel lieve hond en vanwege de gelijkenis met haar moeder had ze een speciaal plekje in ons hart. Ze heeft een paar verhuizingen meegemaakt, ze is met de kinderen opgegroeid en heeft ons oneindig veel plezier gegeven. Nu is ze niet meer…..Ze at en dronk de laatste dagen niet meer en lag het liefst ergens rustig te wachten op haar einde. Zij wist het en wij wisten het ook……Juul, we zullen je erom missen. Rust zacht lieve meid!